سرسنگي مدير عامل خانه هنرمندان ايران، در گفتگويي اظهار كرد: توجه به هنرمندان و پيگيري امور اوليه اين عزيزان از وظايف مسوولين فرهنگي بوده و مي‌باست اين روند براي تمام عزيزان هنرمند در حوزه‌هاي مختلف پيش‌بيني شود و به بخشي از وظايف آنان تبديل شود. اين اشتباه است كه در زمان نياز خود و براي انجام برنامه‌ها به سراغ هنرمندان برويم بلكه بايد سعي شود همواره و در همه شرايط در كنار هنرمندان بزرگ و تاثير گذار كشورمان باشيم.
جليل شهناز متولد 1300 در اصفهان، از بزرگ‌ترين و سرشناس‌ترين نوازندگان تار و سه تار سده اخير ايران است كه با استفاده از تكنيك‌هاي برجسته در شيوه تارنوازي توانست بسياري از رديف‌هاي موسيقي سنتي ايران را با تار بنوازد. او از كودكي به موسيقي علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد "عبدالحسين شهنازي " و برادر بزرگ خود "حسين شهناز "، آغاز كرد. استاد "جليل شهناز " با سفر و اقامت به تهران در دوران جواني، به عنوان كارمند افتخاري شهرداري منصوب شد كه اين زمان مصادف بود با پخش برنامه‌هاي تخصصي موسيقي از راديو و تلويزيون كه جليل شهناز از تكنوازان بي بديل آن دوران بود و با پنجه و مضراب سحر آميز خويش دل هر شنونده و بيننده‌اي را تسخير كرد.
اين نوازنده تار در طول زندگي هنري خود با هنرمندان والاي كشور از جمله حبيب الله بديعي، پرويز ياحقي، همايون خرم، علي تجويدي، منصور صارمي، رضا ورزنده، امير ناصر افتتاح، جهانگير ملك، حسن كسائي، محمد موسوي، تاج اصفهاني، اسدالله ملك، اديب خوانساري، محمودي خوانساري، حسين خواجه اميري، محمد رضا شجريان و ... همكاري داشته است. وي در دهه 1360 همراه با فرامرز پايور (سنتور)، علي اصغر بهاري (كمانچه)، محمد اسماعيلي (تنبك) و محمد موسوي (ني) "گروه اساتيد " را تشكيل داد و توانست در سال1383 به عنوان چهره ماندگار هنر و موسيقي برگزيده شد.