"داش اکل" از زبان داوود قدرتی...



داش اکل را میبینیم با نمایی کاملا استثنایی کیمیایی از صادق هدایت بخوبی تجلیل کرد.او داستان را بنحوی ارائه داد که روح و جسم تماشاچی را تسخیر مینمود.سکانس هایی که در فیلم بود انسان را وسوسه میکرد که هرکس خود را داش اکل بداند...
"بهروز وثوقی" کاملا در نقش خود فرو رفته بود.او در دنیایی فرو رفته بود که جز داش اکل کسی را نمیدید...
"بهمن مفید" در این فیلم ثابت کرد که واقعا میتواند اکتور خوبی در سینمای ایران باشد...
باید از موزیک متن خوب "منفردزاده" هم چشم پوشی نکرد.پس میتوان گفت یکی از بهترین اثرهایی که کیمیایی ارائه داده همین است.
سال ۱۳۵۲